Þurr dagur

Aldrei þessu vant var síðasti föstudagur án rigningar, en þetta er fyrsti þurri dagurinn í langan tíma að því er mér finnst. Það var sól og um 10°c hiti. Í tilefni af þessum einstaka atburði hafði ég upp á bílaþvottaplani hér í Tromsö og skolaði af vollanum. Er heim var komið bónuðum við kaggann og kom þá í ljós þessi fíni blóðrauði litur.

Laugardeginum eyddi ég í vinnu og Ragga í lærdóm þannig að þessi helgi hefur verið frekar viðburðarsnauð eins og reyndar öll síðasta vika. Bara hið almenna brauðstrit.
Reyndar fórum við í pönnukökuveislu á miðvikudagskvöld til hennar Sveu sem er í skólanum með Röggu. Það var ljómandi fínt. Þar hitti ég hann Egil sem var á Svalbarða á sama tíma og við. Hann náði níu rjúpum á einum degi nú um daginn. Hér er rjúpnaveiði tímabilið frá 10. september til 15. mars. Einnig frétti ég hvernig ég á að bera mig að við að fá veiðileyfi hér. Maður verður að kíkja á það.
Reyndar rifjast það upp fyrir mér þegar ég fer að rifja upp þessa viðburðarsnauðu viku að kannski var hún ekki svo fábrotinn. Því að um síðustu helgi keyrðum við svolítið hér um nágrennið. Á laugardeginum keyrði ég til Hansnes sem er bær á Ringvassöya sem er næsta eyja norðan við Kvalöy. Þetta var um 130km skrepp. Eyjarnar eru ýmist tengdar saman á brúm eða göngum. Það er ansi gaman að keyra hérna um strjálbýlið. Mikið af gömlum húsum og síðast en ekki síst mjög mikið af gömlum bílum og vélum sem hafa fengið að vera í friði fyrir hinum alræmdu hreinsunarátökum sem eiga það til tröllríða öllu.
Á sunnudeginu fengum við Ragga okkur svo bíltúr út á Håköy sem er hér á milli Tromsö og Kvalöy. Þar var margt að sjá, hross af ýmsum gerðum með meiru. Fyrir utan Håköy liggur flak af þýska herskipinu Tirpitz sem var sökt 12. nóvember 1944. Hér má lesa meira um Tirpitz.

Síðustu nótt var klukkunni breytt hér í Noregi og núna er kominn vetrartími, þannig að nú munar bara einum tíma á okkur og Íslandi. Þetta er ágætt að ýmsu leyti, maður fær einn tíma í auka svefn í fyrramálið, það er tímann sem maður tapaði í vor. Það er sagt að þetta sé meðal annars gert til að nýta birtu tímann betur. Gott og vel, en mér finnst þetta heldur atvinnurekenda vænt. Þetta verður til þess að maður kemur akkurat í birtingu í vinnuna en fer heim í myrkri. Að vísu kemur þetta ekki að mikilli sök hér fyrir norðan því að innan skamms skellur á ,,mörketid" og þá verður þetta allt sama svartnættið, hehehe.

Nunnur eru hættulegar í myrkri. Á leiðinni sem ég ek til vinnu fer ég framhjá klaustri. Þessi vegur er frekar illa upplýstur. Einn morguninn mætti ég nunnu í vegkantinum í svörtum kufli og með svarta hettu. Ég varð nánast ekki var við hana fyrr en vollinn gaf mér það til kynna með innbyggða árekstrarvarnarbúnaðinum, sem er staðalbúnaður í öllum betri sænskum bílum frá níunda áratugnum. Í tilefni að þessu datt okkur í hug hvort ekki væri markaður fyrir sérstaka endurskinskrossa fyrir nunnur og aðra trúgjarna.

Kveðja Olgeir